Не скажаш сам – скажа хтосьці, і будзе горш. Маўчанне Касцёла пра яго праблемы выкарыстоўваюць «другія»

Чарговы негатыўны сюжэт, які тычыцца Каталіцкай Царквы, выйшаў на дзяржаўным тэлебачанні Беларусі. Але ў гэтым выпадку падставу даў сам галоўны герой. Гэта ксёндз Дзяніс Бразінскі, якога асудзілі на 7 гадоў за п'янае ДТЗ у Іўі. Святар прызнаны вінаватым у тым, што ў стане алкагольнага ап'янення сеў за руль, перавысіў хуткасць, здзейсніў аварыю і пакінуў на месцы здарэння паміраючага пасажыра.

Паведамленняў пра гэта не было на афіцыйных рэсурсах Каталіцкай Царквы ні пасля трагедыі, ні пасля суда. Верагодна, калі б на непрыемны факт адрэагаваў епіскапат, не было б падобных сюжэтаў на дзяржТБ. Маўчанне ж дало дадатковую падставу для з'яўлення вось такога маніпулятыўнага матэрыялу і выкарыстання здарэння ў прапагандзе.

Застаўка відэа тэлеканала "Беларусь 1"

Відавочна, духавенства вырашыла прамаўчаць з добрай мэтай – каб не нашкодзіць Касцёлу. На справе ж выйшла толькі горш – інфармацыю распаўсюдзілі шырокай аўдыторыі іншыя і выкладалі яе ў выгадным для іх святле.

Не кажучы ўжо пра тое, што на нявартыя паводзіны святара можна было адрэагаваць і раней, і тады, магчыма, трагедыі б не адбылося. Бо епіскапат ведае пра шматлікія факты таго ж п'янага кіравання святароў. Ці варта маўчаць далей і чакаць новых падобных сюжэтаў па тэлебачанні?

А што найбольш сумна – гэта тое, як такія праблемы ўплываюць на вернікаў. Некалькі чалавек заявілі ў эфіры ТБ, што пасля сумнага выпадку са святаром перасталі прыходзіць у храм.

Магчыма, духавенству варта было б абмеркаваць з парафіянамі гэтае здарэнне адкрыта яшчэ і дзеля таго, каб нагадаць пра небяспеку спакусы святарамі. Што трэба глядзець не на іх, а на Езуса Хрыста – да Яго мы прыходзім у храм, а не да святароў, якія з'яўляюцца такімі ж слабымі і грэшнымі людзьмі, як і ўсе.

Наш канал в Telegram – только важное. Подписаться >

Маўчанне ж спрыяла распаўсюджванню спакусаў сярод вернікаў, спынення ўдзелу ў сакрамэнтах. Вядома, трэба маліцца за іх, за навяртанне ксяндза Дзяніса і іншых святароў, але таксама і казаць адкрыта аб праблеме, каб ускрываць раны і лячыць іх, а не дапускаць гніення.