BEL
†Бог любіць цябе такім, які ты ёсць! †Хрыстос дабравольна пайшоў на крыж за твае правіны †Смерць пераможана! † Найбольш просты шлях да святасці - не асуджай! †Ісус шукае і чакае цябе! †Хрыстос уваскрос! †Д'ябал не можа зрабіць пекла прывабным, таму ён робіць прывабнай дарогу туды

Хрысціянскі гумар

Памёр нейкі чалавек, і, як і патрэбна, патрапіў на той свет. Там ён убачыў дзве дзверы - на адной напісана "рай", а на іншай - "пекла" Зазірнуў ён за дзверы з надпісам "рай", а там людзі з усмешкамі песні спяваюць, кветачкі нюхаюць, на крылцах пырхаюць. "Ой, скукота якая, - падумаў чалавек, - гэта так усю вечнасць нюхаць кветачкі і спяваць песні пра Бога?". І чалавек вырашыў паглядзець, што робіцца за дзвярамі з надпісам "пекла". А там ён убачыў вясёлую кампанію, якая піла шампанскае, паліла цыгарэты і з нечага дзіка рагатала, напаўголыя дзяўчат, што падміргвалі і зазывалі да сябе. "Вось гэта мне і трэба, вось да гэтага я і прывык" - усміхнуўся чалавек і ступіў наперад. Але, як толькі ён ступіў за парог, вясёлая кампанія знікла, святло патухла, і чэрці, схапіўшы яго за рукі, пацягнулі за сабой да бліжэйшага катла з кіпенем. "Я не зразумеў, - абурыўся чалавек, - я ж бачыў вясёлую кампанію, жанчын, выпіўку!". "А, гэтыя ... - з рогатам сказаў адзін з чарцей, - дык гэта была наша агітбрыгада!

Некалькі братоў, якія жылі на краі Скіцкай пустэчы, знайшлі аднойчы ў сябе кошык. У кошыку плакала чарнаскурае немаўля, якое, несумненна, было падкінута эфіёпскім караванам, якi праходзiў тут напярэдадні. Расчуленыя такім неспадзяваным падарункам нябёсаў, браты сталі старанна карміць і клапаціцца аб дзіцяці. Ішоў час. І вось неяк адзін з братоў, вельмі заклапочаны, сказаў: - Трэба, каб хто-небудзь з нас вывучыў эфіёпскі мову. - Але чаму? - Усклікнулі здзіўленыя браты. - Таму што хутка немаўляці споўніцца год, і ён пачне гаварыць, а ніхто з нас не ведае ягонай мовы.

 

Бацюшка звяртаецца да маленькага Вані: - Ваня, ты молішся перад ежай? - Не, мая мама добра гатуе.

 

 

- Добры дзень! Людзі добрыя, прабачце, што звяртаюся да вас за дапамогай, але іншага выйсця ў нас няма. Дом згарэў...

- Дзе дом згарэў? Я з страхавой кампаніі - мы можам выплаціць вам. Адрас?

- Нууу ... Гэта пад Віцебскам, сяло Кірнічы...

- - Зямляк! Я як раз адтуль. Цот я не памятаю, каб у нас дом гарэў дзесьці ... На якой вуліцы?

- - (Скрозь зубы) Мужык, суцішыся! Згарэў і згарэў .. (Да астатніх) Дакументы ўсе згарэлі...

- - Ой, як шкада. Вы ведаеце, я ў пашпартным стале працую. Магу дапамагчы з дакументамі. Падыходзьце заўтра - зробім бясплатна.

- (У бок) Ды што за дзень такі!! Дзякуй табе, добрая жанчына. Але не дакументы цяпер галоўнае ... (гучна, са злосцю) хірургаў сярод пасажыраў няма? Шэпт па салоне...

- Няма хірургаў.

- Сам я вельмі хворы, тэрмінова патрэбны грошы на аперацыю на пазваночніку.

- Ведаеце, я сам уролаг па спецыяльнасці. Але я галоўны ўрач адной з лепшых клінік. Можам дапамагчы з аперацыяй. Паехалі прама цяпер са мной, я ўсё ўладжу ў лепшым выглядзе. Адзінкавая палата, постаперацыйны дагляд. Хіба мы не людзі? А людзі павінны дапамагаць адзін аднаму.

- (У істэрыцы) Не людзі вы!! Бязлітасныя вырадкі вы!!! Грошай мне трэба - ГРО-ШАЙ!!!! З пахмелля я - пахмяліцца хачу вельмі. Грошай дайце!!

- - Вось тут у мяне ёсць як раз чакушка, мужык. Грамаў 100 засталося. Будзеш пахмяляцца?

- Буду.

Ён п'е, нервова тузаючы кадыком і сыходзіць бурчыць: "Самарыцяне вакол ... Заррразы!"

 

У натоўпе каля храма раздаўся гучны крык: - Людзі, я зноў хаджу! Я зноў хаджу! - Скажы, як адбыўся цуд? - У мяне скралі машыну!

 Аднойчы жанчыне прысніўся сон, што за прылаўкам крамы стаяў Гасподзь Бог. - Госпадзе!Гэта Ты! - Усклікнула яна з радасцю. - Так, гэта Я, - адказаў Бог. - А што ў Цябе можна купіць? - Спытала жанчына. - У мяне можна купіць усё, - прагучаў адказ. - У такім выпадку дай мне, калі ласка, здароўя, шчасця, кахання, поспеху і шмат грошай. Бог добразычліва ўсміхнуўся і пайшоў у дапаможнае памяшканне за замоўленым таварам. Праз некаторы час ён вярнуўся з маленькай папяровай скрыначкай. - І гэта ўсё?! - Усклікнула здзіўленая і расчараваная жанчына. - Так, гэта ўсё, - адказаў Бог і дадаў: - Хіба ты не ведала, што ў маёй краме прадаецца толькі насенне?

 

Мудрэц спытаў вучня: "У чым заключаецца самая жудасная трагедыя чалавечага жыцця?" "Напэўна ў тым што чалавек не знаходзіць адказаў на свае пытанні?" - Спытаў вучань. "Не" - адказаў мудрэц - "У тым што ён не знаходзіць пытанняў на якія варта шукаць адказы".

 

Манах прыйшоў неяк да свайго настаўніка і кажа: - Ойча, колькі разоў хаджу я да цябе, каюся ў грахах, колькі разоў ты настаўляў мяне радамі, але я не магу выправіцца. Якая мне карысць прыходзіць да цябе, калі пасля нашых гутарак я зноў ўпадаю ў грахі свае? Авва адказаў: - Сын мой, вазьмі два гліняных чыгуна - адзін з мёдам, а іншы пусты. Вучань так і зрабіў. - А зараз - сказаў настаўнік - пералі некалькі разоў мёд з аднаго гаршчка ў іншы. Вучань зноў паслухаўся. - Цяпер, сынок, паглядзі на пусты гаршчок і панюхай яго. Вучань паглядзеў, панюхаў і кажа: - Ойча, пусты гаршчок пахне мёдам, і там, на донцы засталося крыху густога мёду. - Вось так - сказаў настаўнік - і мае навучанні асядаюць у тваёй душы. Калі ты дзеля Хрыста засвоіш у жыцці хоць частку дабрачыннасці, дык Гасподзь, па міласці сваёй папоўніць іх недахоп і ўратуе тваю душу для жыцця ў раі. Бо і зямная гаспадыня, не сыпле перац у гаршчок, які пахне мёдам - так і Бог не адкіне цябе, калі захаваеш ў душы хоць пачатак праведнасці.

 

Аднойчы вучні прыйшлі да старца і спыталіся ў яго: чаму благія схільнасці лёгка авалодваюць чалавекам, а добрыя – цяжка, і застаюцца нетрывалыя ў ім. - Што будзе, калі здаровае насенне пакінуць на сонца, а хворае закапаць у зямлю? - Спытаў старац. - Добрай насенне, што пакінута без глебы, загіне, а дрэннае насенне прарасце, дасць хворы парастак і худы плод, - адказалі вучні. - Так паступаюць людзі: замест таго, каб употай тварыць добрыя справы і глыбока ў душы гадаваць добрыя пачаткі, яны выстаўляюць іх напаказ і тым губяць. А свае недахопы і грахі, каб іх не ўбачылі іншыя, людзі хаваюць глыбока ў душы. Там яны растуць і губяць чалавека ў самым яго сэрцы. Вы ж будзьце мудрыя. Вучні падзякавалі авву за павучанне і пайшлі ў разважанні.

 

Грэх аддавацца нудоце, калі ёсць іншыя грахі!

 

Каб захаваць анёльскі характар, трэба д'ябальскі цярпенне.

 

Калі цябе праводзяць без ушанаванняў - значыць, яшчэ не ў апошні шлях...

 

Адзін малады манах спытаў у старца: - Ойча, ці павінен я цяпер цалкам адмовіцца ад свету? - Не турбуйся, - адказаў старац, - калі тваё жыццё сапраўды будзе хрысціянскім, свет неадкладна сам ад цябе адрачэцца.

 

Адзін старац сказаў: «Усявышні даў нам двое вушэй і толькі адзін рот для таго, каб мы гаварылі ўдвая менш, чым слухаем».

 

У матацыкліста-экстрэмала было некалькі няўдалых падзенняў. Практычна не засталося ні адной косткі, якая не падвяргалася б пералому. Не адзін раз знаходзіўся паміж жыццём і смерцю, але працягвае займацца любімай справай. І вось як гэта аргументуе: - Мне гэта падабаецца, і я гэтым займаюся. Я думаю, што, калі б мне не трэба было гэтым займацца, Бог даў бы мне ЗНАК.

 

Іншыя пагарджаюць Юдам не за тое, што здрадзіў, а за тое, што ўзяў малую плату.


« Prev 2/2 Next

Last modified onАўторак, 07 Красавік 2015 08:31
Каментары   
+7 #21 Антон 2017-07-12 00:12
Католики добавили новый товар в церковный ассортимент :-)
Цытаваць | Паведаміць мадэратару
+1 #20 Владимир Шебзухов 2016-10-21 22:29
Трудолюбие не порок
Владимир Шебзухов

«…Не принесёт познанье вред,
Не станет тяжкой ношею –
Всегда углядывать уметь
Во всех – только хорошее!»

Учитель лекцию свою
Закончил этой фразой --
«Что слушали – благодарю!»
И попрощался с классом.

«Учитель мой… ответьте мне --
Вопрос был непредвиден --
И что же, даже в сатане
Хорошее мне видеть?»

Вмиг прозвучал ответ тому,
Чей голос был игривый –
«Пожалуй - да!Меня поймут,
Ведь, бес – трудолюбивый!»
Цытаваць | Паведаміць мадэратару
+2 #19 Павел 2016-08-21 08:03
От атеистов часто можно услышать что-то вроде: "Верующие отрицают научный прогресс и все, кроме того, что написано в их книгах". Скажите это вот этому парню (на фото: бельгийский иезуит Жорж Леметр - vk.cc/44us94)



А это просто как бонус :)

Цытаваць | Паведаміць мадэратару
+4 #18 Павел 2015-05-31 16:34
Из православного :lol:

Приходит к престарелому батюшке молодая пара и просит их развенчать, по той причине, что они, мол, характерами не сошлись. Батюшка с сочуствием отнёсся к их просьбе: - Ну, коли так, то нужно горю промочь. Пойдёмте, развенчаю вас. Муж с женой радостно идут за батюшкой, предвкушая сладостный момент, когда бремя неудавшегося брака будет снято с них, и они смогут с чистой совестью попрововать ещё раз. Батюшка вошёл в алтарь, облачился в праздничные белые ризы, возжёг светильники, ну, в общем, всё как на венчании. Развенчивающихс я поставил перед амвоном, отверз царские врата, взял в руки напрестольное Евангелие (оно обычно заковано в железный чеканный оклад и весит "ни много, ни мало" килограммчиков 16-ть) и, подойдя к жениху торжественно спросил его: - Желаешь ли, раб Божий Иоанн, развенчаться с рабой Божией Еленой, попрать обеты, данные Богу в таинстве венчания, стать клятвопреступни ком?! - Да, честный отче, желаю. Батюшка со всего размаху огрел мужа Евангелием по голове, и, пока тот приходил в себя от шока, подошёл к невесте и также не менее торжественно вопросил и её: - Раба Божия, Елена, желаешь ли развенчаться с рабом Божиим Иоанном, попрать обеты, данные Богу, и стать клятвопреступни цей? - Да, честный отче, желаю. Эхом отвозвался в пустом храме удар Евангелия по голове супруги, а батюшка уже стоял перед мужем и вновь задавал ему тот же вопрос и, получив утвердительный ответ, хорошенько размахнулся и опустил Евангелие на голову незадачливого мужа. После этого подошёл к невесте и совершил ту же процедуру. Так и ходил батюшка от жениха к невесте, от невесты к жениху, вопрошая их об одном и том же и хорошенько прикладываясь к их головам святым Евангелием, пока те в отчаянии не закричали: - Батюшка! Да, когда ж закончится-то чин развенчания?! - А, покуда смерть не разлучит вас!
Цытаваць | Паведаміць мадэратару
+4 #17 Павел 2015-04-30 10:55
Советская юмореска - Почему Бога нет ))

Цытаваць | Паведаміць мадэратару
+2 #16 past 2014-09-22 10:10
Супер ролик ))

Цытаваць | Паведаміць мадэратару
+3 #15 Павел 2014-09-19 19:13
Обет молчания :lol: Видео:

Цытаваць | Паведаміць мадэратару
+6 #14 гость 2014-07-17 13:59
На встрече молодежи идет исповедь. В две исповедальни никто не заходит, зато к третьей очередь растянулась чуть ли не на километр. Когда время исповеди заканчивается, из нее выходит священник и громко говорит на весь храм:
- Дети мои, я не знаю, кто вам сказал, что я не понимаю по-русски, но толк от этого явно был!
Цытаваць | Паведаміць мадэратару
-1 #13 twitter 2014-06-28 21:30
таджикский библий :-)

Цытаваць | Паведаміць мадэратару
0 #12 Павел 2014-06-12 16:17
Цветочки отца Войцеха. Часть 2

смешные, трогательные и поучительные анекдоты из жизни отца Войцеха Дроздовича, бывшего настоятеля прихода Кафедрального собора Новосибирска и руководителя сибирского католического телевидения «КАНА». icatholic.ru/.../
Цытаваць | Паведаміць мадэратару
Дадаць каментарый

Ахоўны код
Абнавіць