3 000 000 за историю - это много или мало?

На інтэрнэт-аўкцыён ay.by выставілі ўнікальны дакумент — Рэгістрацыйную кнігу ішкальдскага прыходу ад 1759 г. Апошні запіс у кнізе датуецца 1807 годам. Кніга ў добрым стане, цяпер яе цана складае 3 млн беларускіх рублёў (трошкі менш за тысячу даляраў). Дакумент найстарэйшага ў краіне касцёла прабудзе да суботы: заканчэнне аўкцыёну ў 12:49:50 20 лістапада.

Па каментар «Intex-press» звярнулася да айца Мацея Шматоўскага, настаяцеля ішкальдcкай парафіі ад 1996 года: «Я сам даведаўся пра гэты аўкцыён толькі сёння, колькі хвілін таму. Мне патэлефанавалі мае сябры з Польшчы і расказалі, што старая Рэгістрацыйная кніга Ішкальдcкага касцёла выстаўлена на продаж у Інтэрнэце. Раней пра гэты дакумент я нічога не чуў. Ад старых архіваў і бібліятэкі касцёла да нашых дзён нічога не захавалася. Напэўна, яны былі разрабаваныя яшчэ даўней…

Як толькі даведаўся пра гэта, я патэлефанаваў нашаму ўчастковаму, каб той дапамог мне разабрацца ўва ўсім гэтым і, калі можна, адшукаць прадаўца.

Па-шчырасці, я не ведаю, як падобныя дзеянні кваліфікуе беларускі закон. Але мне здаецца, калі гэта наш дакумент, яго трэба вярнуць касцёлу...»

Па словах айца Мацея, самастойна выкупіць гэты дакумент яго парафія, якая сёння налічвае каля 600 чалавек, бадай не здолее: «У нас пераважна старыя людзі, лішніх грошай у іх няма».
Интересно ваше мнение на этот счёт, я считаю, что отец Мацей жадный! Такая книга для прихода бесценна!

А я падтрымліваю пробашча. Які сэнс траціць такія грошы на гэтую кнігу? Гэта што - нейкая Добрая Вестка, раней невядомае Евангелле? Канечне, добра было б мець парафіі такую кнігу, але пакланяцца ей (а патраціць тысячу даляраў для небагатай парафіі - інакш як ідалапаклонства цяжка назваць) - бессэнсоўна з пункту погляду выратавання і ўзмацненне веры парафіянаў.

В этой книге история парафии. История людей, которых там крестили, хоронили, которые там венчались и т.д. А парафия не бедная, достаточно посмотреть на каком авто ездит настоятель

Ну, лічыць чужыя грошы, напэўна, не варта. А вось гісторыя ў тэму. І тут усё абыйшлося без касцёльных сродкаў:

Каталіцкае краязнаўчае таварыства "Conscius mei" выкупіла гістарычную ўваходную бронзавую табліцу Чырвонага касцёла ў прыватнага калекцыянера. Табліцу, выканананую у неарманскім стылі, і эскіз якой, магчыма, распрацоўваў архітэктар Чырвонага касцёла Томаш Пайздэрскі. Вось, што піша ў сваім атрыкуле на гэты конт мастацтвазнаўца Сяргей Харэўскі: "Праектаваць новы касцёл Вайніловіч даручыў прускаму архітэктару Тамашу Пайздэрскаму ... Узоры ўсіх дэталяў, нават завесы і клямкі на дзверы, падрыхтаваў сам Пайздэрскі, каб вытрымаць цэласнасць стылю."

Табліца ўтрымлівае барэльефы Чырвонага касцёла і фундатара Чырвонага касцёла Эдварда Вайніловіча. Уверсе табліцы заходзіцца подпіс "Kościół sw. Szymona i sw. Heleny", ўнізе, пад барэльефам Эдварда Вайніловіча стаіць подпіс самога Эдварда Вайніловіча: "E. Woyniłłowicz"

Уваходная табліца лічылася скрадзеннай, але на думку гісторыкаў, табліцу ўласнаручна мог зняць з касцёла ў 1918 годзе сам Эдвард Вайніловіч, каб пазбегуць яе знішчэння. Верагодна, што табліца ў 1918 годзе захоўвалася ў радавым маёнтку Вайніловічаў, які быў разрабаваны 19–21 лютага 1918 г, калі рэвалюцыйныя салдаты і падбухтораныя бальшавікамі сяляне навакольных вёсак учынілі жахлівы пагром Савічаў — радавой сядзібы Вайніловічаў.

сам Вайніловіч так узгадваў тыя падзеі:

"Загінуў плён культурнай працы 11-ці пакаленняў, загінула ўсё, што мы збіралі ад сярэдзіны 16 стагоддзя ў начыннях, партрэтах, прадметах мастацтва, а галоўнае, у дакументах, упарадкаваных і скаталагізаваных так, як гэта бывае хіба толькі ў славутых дзяржаўных архівах".

Маем гонар адзначыць, што на заклік каталіцкага краязнаўчага таварыства "Conscius mei" аб зборы сродкаў на выкуп табліцы, літаральна за 24 гадзіны былі сабраны ўсе патрэбныя сродкі. Асаблівую падзяку выяўляем літвінам культуры польскай, што сабралі асноўную частку патрэбнай сумы. Гэта паны: Зміцер Вайцэховіч, Аляксандр Белы, мая сястра пані Святлана Салаш, пан Андрэй Мікалаеў-Пашкевіч і інш. Таксама выяўляем вялікую падзяку палякам-крэсавянам (дзясяткам!), якія выявілі гатоўнасць пераслаць грошы у Беларусь.

salasz.livejournal.com/194362.html

Поддерживаю мнение которое высказал past.
Когда-то смотрел фильм, где полицейский разговаривал с вором, который украл дорогостоящую картину. Полицейский сказал, что его больше волнуют грабежи в отношении бедных людей, чем громкие похищение культурных ценностей, которые богатые люди приобрели для роскоши.

Да я не прав, осудил священника сказав о его машине, но ... Я думаю, что его друзья из Польши, как и многие другие люди даже из Белоруси, помогли бы собоать ТАКУЮ ОГРОМНУЮ СУММУ ДЕНЕГ! А просто забрать у владельца нечестно. Поэтому, он не жадный, а ленивый. Проще забрать крича что это наше, чем поступить по справедливости собрать деньги и выкупить.

Не могу однозначно сказать как правильно поступать. Но думаю настоятель лучше знает в своем приходе ситуацию, на что лучше и когда тратить деньги.
Предполагать можно многое. Может быть на данный момент, к примеру, эти три миллиона нужны больше на отопление.
В любом случае ксендза Мацея жадным я бы не называл.

Сёння Метрычную кнігу ў Мінск прывёз студэнт Андрэй Радкоў.

Ён сабраў патрэбныя 3 мільёны рублёў, каб выкупіць дакумент. Пасля няўдалай спробы прадаць яго праз інтэрнэт-аўкцыён адным антыкварам, Андрэй пачаў шукаць ахвярадаўцаў.

Адным з іх стаў пасол Францыі ў Беларусі Мішэль Рэнеры.

У Метрычнай кнізе маюцца запісы за 1759--1807 гады. Пробашч каталіцкай парафіі ў мінскай Серабранцы а. Ігар Лашук лічыць, што ў ёй можа быць і запіс пра хрост Ігната Дамейкі. Але пры першым аглядзе стала зразумела, што выявіць яго, калі ён сапраўды ёсць, цяжка: почырк не ўсюды разборлівы. Патрэбна праца спецыялістаў. Тым больш, што хрысціць Дамейку маглі не ў ліпені, калі ён нарадзіўся, а любы іншы месяц. Таму праца не на пяць хвілін.

Цяпер Метрычную кнігу пакінуць у Мінску, каб адлічбаваць для даследчыкаў. І пастараюцца надаць ёй статус рухомай матэрыяльнай каштоўнасці, каб больш не знікла.

Затым кнігу вернуць у Ішкальдскі прыход.

5 снежня ў 8.30 у касцёле ў Серабранцы, дзе служыць а. Ігар Лашук, пройдзе Імша ў гонар станоўчага вырашэння пытання. Пасля малітвы парафіянаў чакае невялікае свята.

Фото книжки здесь: nn.by/?c=ar&i=46870

Но настоятель ничего для этого не сделал!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

дурное пытаньне на мой погляд...
фетышызм?!гм! можа быць!
па факце тры знойдзеныя книги и тры асобных дакумета, а, галоунае, удалося выйсьци на астатнюю частку архива гэтага касьцёла, можа пашанцуе...ёсьць дакладная инфармацыя! а кали знайдуцца яшчэ и фундушы й инвентары(!) ...ну гэта я ужо трызню...
Яшчэ, 30 книг знайшлося у нац гист архиве, дублируючых книг не знайшлося, гэта значыць,што людзям,чые имёны записаны у выкупленай книзе, пашчасьцила не "згинуць у цемры вякоу"...хоць нейкая памяць...
да таго ж рукаписныя книги такога кшталту безумоуна маюць гистарычную и культурную каштоунасьць.
Вось и вырашайце,панове, ци важна гэта Вам, ци не...
P.S. спадзяюся важна,бо не зазра ж я гэтай справе стольки сил и нервау аддау...))