Нечаканы паварот: да Мітрапаліта Кандрусевіча звярнулася маці хлопца з ЛГБТ

Адкрыты ліст да арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча з нагоды падтрымкі Касцёлам збору подпісаў супраць прапаганды ЛГБТ з'явіўся ў інтэрнэце. Пад лістом ад імя каталіцкай верніцы з Мінска Надзеі Івановай, маці гомасэксуальнага дзіцяці, абвешчаны збор подпісаў. Зварот будзе накіраваны старшыні Канферэнцыі каталіцкіх біскупаў у Беларусі 27 кастрычніка.

Падтрымаць збор подпісаў заклікаў ЛГБТ-актывіст Андрэй Завалей. Вось што ён напісаў:

- Падтрымайце бацькоў ЛГБТ дзяцей, падпішыце адкрыты ліст Надзеі Івановай на імя Тадэвуша Кандрусевіча, кіраўніка Каталіцкай царквы Беларусі, якая зараз збірае подпісы супраць ЛГБТ-супольнасці. У нас няма адміністрацыйнага рэсурсу, які ёсць у пралайф-арганізацый, якія ў тым ліку падтрымліваюцца Касцёлам. Але мы можам хаця б сімвалічна выказаць сваю нязгоду.

Дзеля захавання плюралізму думак, прыводзім тэкст ліста цалкам, хаця многія сцверджанні ў ім вельмі спрэчныя. Ён напісаны па-беларуску.

Ад рэдакцыі Katolik.life адразу дададзім, што Каталіцкая царква асуджае не грэшнікаў, але грэх. Праўда ў тым, што калі чалавек практыкуе гомасэксуалізм, ён чыніць цяжкі грэх і выклікае гнеў Бога. Але Божая міласэрнасць бязмежная і кожны грэх можа быць прабачаны. Касцёл адкрыты і для гомасэксуалістаў. Ёcць шмат прыкладаў, калі чалавек, схільны да гомасэксуалізму, не практыкуе яго і імкнецца да святасці.

Тэкст ліста Надзеі Івановай

Ваша Экцэленцыя!

У мінулую нядзелю, калі многія святкавалі Дзень Матулі, мой дарослы ўжо сын паказаў мне артыкул на нацыянальным каталіцкім вэбсайце. Гэты артыкул шакаваў і сапсаваў маё свята, бо прычыніў мне шмат болі.

Артыкул расказвае пра тое, што Касцёл пачаў збор подпісаў за забарону так званай “прапаганды” аднаполых адносінаў і “гендарнай ідэалогіі”. У артыкуле даюцца кантактыя звесткі камісіі Экспертнай рады па пытаннях жыцця i сям’i пры Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі і імя ейнага кіраўніка, кс. прэлата Андрэя Стэцкевіча.

Дагэтуль я думала, што шэльмаваннем людзей як мой сын - геяў і ЛГБТ наогул - займаюцца слабаадукаваныя і (або) фанатыкі, якія ёсць у кожнай рэлігійнай супольнасці, але яны звычайна ў меншасці.

У мінулую нядзелю я даведалася, што да планавання пераследу такіх людзей, як мой сын, далучыліся каталіцкія святары і кіраўнічыя структуры Касцёла - тыя, каму мы, простыя людзі, схільныя давяраць і каго слухаем.

Калі мой сын сказаў мне пра сваю сэксуальнасць упершыню, я перажыла шок, які цягнуўся многія месяцы. Але я шмат думала і чытала, а галоўнае - назірала за жыццём сына і слухала яго аповеды. Ён навучыўся не саромецца гомасэксуальнай часткі сваёй ідэнтычнасці. Чым далей, тым больш спакойным, упэўненым і шчаслівым ён станавіўся. Прымірэнне з гомасэксуальнасцю стала ключавым момантам яго эмацыйнага і маральнага сталення. Як я магу не падтрымаць яго, калі бачу такія вынікі?

Калі я наведвала яго ў Лондане, дзе ён цяпер жыве, мы разам хадзілі на Імшу ў рыма-каталіцкім касцёле, арганізаваную - з блаславення мясцовага біскупа - пастырскім служэннем для ЛГБТ католікаў. Я таксама бачыла розныя хрысціянскія групы, якія бралі ўдзел у Прайдзе, каб засведчыць, што святло Хрыста праліваецца на ўсіх, таксама і на ЛГБТ людзей.

Я не разумею, чаму каталіцкія святары і біскупы могуць сказаць брытанскім ЛГБТ, што Касцёл - гэта і іх дом, а для беларускіх ЛГБТ Касцёл рыхтуе выпрабаванні сапраўднага пераследу. Каму як не Касцёлу казаць пра тое, што па-за гамафобнай нянавісцю грамадства ёсць нешта нашмат большае - любоў Бога да кожнага стварэння?

Як маці, я звяртаюся да Вас спыніць святароў і касцёльныя структуры ад удзелу ў падрыхтоўцы крыміналізацыі жыцця такіх людзей, як мой сын. Я ўсведамляю, што беларускі Касцёл яшчэ доўга не зможа клапаціцца пра ЛГБТ людзей, як гэта робіць Касцёл у Брытаніі. Але можна хаця б не прычыняць болю тым, на каго так часта нападаюць моцныя гэтага свету з нелюбові ці страху.

Я ўпэўнена ў Вашай мудрасці і пакладаюся на Вашу смеласць. Дзень Маці мусіць быць шчаслівым днём і для мацярок ЛГБТ дзяцей.