Рэвалюцыя 1917 году - трагедыя для Царквы і ўсяго народа

7 лістапада - дзень рэвалюцыі бальшавікоў 1917 году - стаў трагедыяй, якая расцягнулася на многія дзесяткі гадоў, для тысяч хрысціянаў і мільёнаў людзей розных народаў, якія ў выніку аб'яднала савецкая ўлада. Крывавы прыход да ўлады бальшавікоў абярнуўся дзесяткамі мільёнаў ахвяраў нявінных людзей, адлік якіх пачаўся адразу пасля рэвалюцыі і прадоўжыўся падчас грамадзянскай вайны, сталінскіх рэпрэсій. Расправа з інтэлігенцыяй была пачаткам новай хвалі рэпрэсій 30-х гадоў. Пасля расстрэлаў літаратараў савецкія карныя органы ўзяліся за настаўнікаў, лекараў, навукоўцаў. Да пачатку Другой Сусветнай вайны было рэпрэсавана больш за 2 тысячы праваслаўных і каталіцкіх святароў.

Кніга «Касцёл і ўлада на Гомельшчыне (20-30-я гады ХХ ст.)» апісвае трагедыю Царквы ў гомельскім рэгіёне ў самым пачатку панавання ваяўнічага атэізму. У ліку аўтараў - пробашч каталіцкай парафіі ў Гомелі, ліцэнцыят багаслоўскіх навук ксёндз Славамір Ляскоўскі, выкладчык кафедры гісторыі Беларусі Гомельскага дзяржаўнага універсітэта імя Францыска Скарыны, кандыдат гістарычных навук Віктар Пічукоў і аспірант БДУ, асістэнт кафедры гісторыі Беларусі ўстановы адукацыі Гомельскі дзяржаўны універсітэт імя Францыска Скарыны Андрэй Лебедзеў. Прыводзім урывак з кнігі.

Перамога Кастрычніцкай рэвалюцыі. Цар забіты, да ўлады прыйшла партыя бальшавікоў. У адпаведнасці з дэкрэтам «Аб зямлі» 26 кастрычніка 1917 года Царква пазбаўленая сваіх зямельных уладанняў. Наступным крокам быў дэкрэт «Аб аддзяленні царквы ад дзяржавы і школы ад царквы» ад 23 студзеня 1918 г., па якому адмяняліся і не прызнаваліся царкоўныя сакрамэнту шлюбу, хросту, мірапамазанні і іншыя.

У 1922 годзе савецкая ўлада правяла кампанію па канфіскацыі царкоўных каштоўнасцяў. На Гомельшчыне былі арыштаваныя многія члены касцёльных камітэтаў, святары і вернікі. У бальшавіцкіх камітэтах працавалі цэлыя аддзелы, у хуткім парадку якія ствараюць антырэлігійную літаратуру, у гарадах і вёсках арганізоўваюцца саюзы бязбожнікаў.

Пачалася адкрытая барацьба бальшавікоў з царквой за свядомасць і розумы людзей. Разглядаліся варыянты пераносу выхаднога дня з нядзелі на сераду. У выпадку прыняцця такога рашэння, усе вернікі хрысціяне замест таго, каб прысвячаць Госпаду Богу дзень ўваскрэсення Ісуса Хрыста, павінны былі б працаваць. На думку уладаў, галоўным тормазам на шляху саветызацыі гэтага насельніцтва была царква».

Многія вернікі сёння моляцца не толькі аб нявінных ахвярах бальшавікоў, але і за карнікаў, бо Ісус наказваў сваім вучням любіць ворагаў і маліцца за іх.