На месцы масавых расстрэлаў рэпрэсаваных у Гомелі католікі правялі малебен [фота]

У Дзень памяці ўсіх памерлых вернікаў, які Каталіцкі Касцёл адзначае 2 лістапада, традыцыйны малебен прайшоў ля крыжа на 9-м кіламетры ў Навабеліцкім раёне Гомеля - на месцы шматлікіх расстрэлаў святароў і вернікаў, учыненых катамі НКУС. Гэта адно з месцаў масавых расстрэлаў ахвяраў бальшавіцкага тэрору ў перыяд 1919-1940 гг. Малебен, на якім сабралася каля 50 чалавек - каталіцкае духавенства, парафіяне касцёла, у тым ліку сваякі нявінна забітых, - узначаліў дапаможны біскуп Пінскай дыяцэзіі Казімір Велікаселец. Дарэчы, у той жа дзень вянок да памятнага крыжа тут ўсклалі прадстаўнікі дэмакратычнай грамадскасці, якія сочаць за добраўпарадкаваннем журботнага месца.

Малебен на месцы масавых расстрэлаў у Гомелі католікі ладзяць ужо шмат гадоў па ініцыятыве папярэдняга пробашча парафіі кс. Славаміра Ласкоўскага.

- Дзякуючы гэтым нявінным ахвярам мы сёння маем магчымасць ісці па шляху святасці. Вельмі шмат вернікаў тут скончылі свой зямны шлях у перыяд пераследу Царквы. Крыж - гэта не толькі знак перамогі над смерцю, але і знак прабачэння. Таму просім перш за ўсё за ганіцеляў, бо пакутнікі праз сам факт праліцця крыві ўжо на нябёсах. Многія паміралі, даруючы нават сваім ворагам, а гэта можна зрабіць толькі маючы ў сэрцы любоў Хрыста, - тлумачыў кс. Славамір. - Мы прыходзім сюды кожны год, каб аддаць даніну павагі тым, хто не баяўся бальшавіцкага рэжыму, хто не баяўся да канца ісці за Хрыстом, хто не баяўся таго, што можа памерці. Таму што яны верылі, што іх жыццё ў руках Госпада, што іх жыццё уваскрэсла з Хрыстом. Бо так кажа Гасподзь: хто верыць у Мяне, той мае жыццё вечнае.

Гэты крыж - месца сімвалічнае, бо ў гэтых ваколіцах ў 30-я гады, перш за ўсё ў 1937 год, расстрэльвалі вельмі шмат католікаў, праваслаўных, святароў абедзвюх канфесій. І ў тутэйшых лясах знаходзілі шмат такіх месцаў, як гэта. Вернікі прыходзяць сюды з любоўю, таму што Ісус гаворыць сваім вучням любіць ворагаў і маліцца за іх:

- Мы ведаем сведчанні нашых пакутнікаў, якія ў момант расстрэлаў маліліся ў тым ліку і за сваіх карнікаў. Гэты подзвіг магчымы толькі пры адной умове - калі ў нашым сэрцы ёсць Святы Дух. Таму збіраемся тут не для таго, каб зводзіць рахункі з кімсці, а каб маліцца і за нашых братоў, і за іх забойцаў. Разумеем, што жыццё чалавека не заканчваецца смерцю, а толькі мяняецца. Прыходзім дзякаваць Богу за гэтых сведкаў веры, бо сёння развіваецца Царква дзякуючы таму, што гэтая зямля прапітаная крывёй пакутнікаў. Мы ідзем па іх слядах і вучымся вернаму служэнню Богу аж да праліцця крыві, калі ў гэтым ёсць Яго воля.

За дзень да гэтага, у Дзень усіх святых, каталіцкая парафія правяла малебен на магілах святароў на Навабеліцкіх могілках.

Нагадаем, у Беларусі ідзе збор подпісаў за тое, каб 1 і 2 лістапада - дні памінання продкаў - абвясціць выходнымі днямі.